İnsanların birbirini görmesi güzel şey…
Toplumda tabu olan konuların konuşulması, ifade edilmesi nasıl zorsa, edebiyatta görülmesi de öyle… Son zamanlarda giderek daha fazla duyar olduğumuz “gençlik edebiyatı” gençlere özgü sorunları dillendirme iddiasıyla varlığını ortaya koyuyor.... devamı >>>
Yalandan tuğlaların gevşek harçları
Kendimize kurguladığımız yaşam(lar)ın, ona yüklediğimiz söylemlerin kardığı harcın bazen ne kadar dayanıksız olabileceğini görmek, gerçekten ürkütücü. Sahip olduklarımız ya da olduğumuzu sandıklarımız, amaçlarımız ya da amaç diye önümüze koyduklarımız, var... devamı >>>
Ne kadar açım bir bilseniz!
“Gençliklerinin baharında kendilerini bulmaya çalışan, kendilerini kabul etmeye çalışan bir ilk gençlik aşkının iki tarafı Nance ve OD. “İnsan kendini insanda tanır. ” diyor ya Goethe; her ne kadar bencillik... devamı >>>
Sen dur, ben utanırım
Günaydın herkese. Bugün Ertem Eğilmez’in doğum günü. Hafize Ana’nın zilini duyar gibiyim, ofisin koridorlarında yankılanıyor sanki. Kahkahası da cabası. Şimdi genç bir güruh uyansa, “kızlı-erkekli” kavgalar olsa, sonunda iş muzipliğe... devamı >>>
Koskocaman bir ailenin hikâyesi
Zamanında Türkiye’de yayına girmiş ama tutmamış bir yerli dizide, karakterlerden biri diğerine başından geçen olayları, uğradığı tacizleri, yediği dayakları; o an kapalı kapılar ardında yaşadığı aşkı ve bu aşkın yarattığı... devamı >>>
Yoksa bunu çeviren, çevirmen değil mi?
Filme bayıldım ya!.. Ben de diziye tutuldum resmen!.. Röportajı izledin mi dün?.. Ya sorma, sekiz bölüm birden yayınladılar, sabaha kadar sürdü… Belgeseli seslendiren adam da kimse, müthiş var ya!.. Ucundan... devamı >>>
Bi’ hatırlatsana, n’olmuştu?..
Türkiye’nin hüzün ayları meşhurdur. En karalara bağlamışlarından biri de, ortasını biraz geçtiğimiz şu ocak ayı. Ülkenin en sağduyulu barış bayraktarlarından biri olan Hrant Dink katledildiğinden bu yana yedi yıl geçti.... devamı >>>
Son akşam yemeği
İki sene önceydi. Her şey, “Neden kedi yemiyoruz?” diye sormamla başlamıştı. Küçük küçük kuzuların, danaların, tavukların suçu neydi? Mesela martı etinden döner yiyoruz, diye üzülüyorduk ya hani, martının eti tavuğunkine... devamı >>>
Küçük beyaz yalanlar
Kitabın açılışını Nance şu cümlelerle yapıyor: “İç dünyam uyuşmuş durumdaydı. Düşünemiyor, çalışamıyordum. Hiçbir şey hissedemiyordum. Derken, sonunda patladım işte.” Kendini evlat edinen ailesiyle küçük bir İrlanda kasabasında mutlu yaşayan, seven... devamı >>>
Atamadığımız adımların yorgunluğu
Koşarsın ya da kaptırır yürürsün ya hızlı hızlı… Varırsın bir noktaya; ya amaçladığın noktaya ya da bir öncesine. Nefes nefese kalırsın, şöyle bir geriye bakarsın ve sadece oturup soluklanmaktır ihtiyacın.... devamı >>>
sıfır beş yüz otuz üç, dört yüz… – II
başını okumadıysanız… ankara’ya vardığımızda saat sekizdi, hava istanbul’dan soğuk, bense zıpkın gibiydim. çaresizlik duygusunu geride bırakmıştım, yine kendimi bir macera filminin içinde hissediyordum. servisle kızılay’a gittim. wifi olan bir kafe... devamı >>>
sıfır beş yüz otuz üç, dört yüz… – I
ben tabii yine gittim. insan hızla yürürken sokaklar, pencereler, binalar tren camındaki gibi geçiyor yanından. ah kazım abi, büyük adamsın. “eğer gidecek yerin yoksa sürekli gitmelisin,” demişti. “durduğun an göze... devamı >>>
Ne gidiyor belli de, ne geliyor acaba?
Sorulara soru eklemek, herhalde bugünlerde kimseye çekici gelmiyordur. Felsefe, sorgulama, sora sora hakikate varma, derken varamama, derken zırt! 2013 çok şey getirdi. #Gezi’yi getirdi her şeyden önce. Bir korku, küskünlük... devamı >>>
Mevzumuz Derin üzerine…
“İzmir’in rengârenk insanlarıyla aynı mahallede yaşıyor olmasına rağmen Bedo‘nun hayata kırgın tarafları da yok değil. Ölen babasının eksikliğini hayatının her anında hissetmiş. Aklında, babasıyla ortak bir anısının olmayışı onun merak... devamı >>>
O kadar gülünç ki, gülemiyoruz
İşin kötüsü, kanal da değiştiremiyoruz. Bulursan doğru kanal, kaptır bağlan oradan ama… seçenek yok ki. Erk bağlamış her yeri. Ülke, kesintisiz canlı yayınla, sonu gelmez bir kara-absürd-trajikomedya sahneliyor. Biz de... devamı >>>
‘Okura kitabı elinden bıraktırmamayı seviyorum’
Berlin ve Hamburg hattında geçen birkaç gün, epey yoğun bir buluşmaya sahne oluyor. Bir baba ve bir oğul, yıllar sonra tekrar buluşuyor. İkisi de neyle karşılaşacağından bihaber. İnsan, uzun diyaloglar... devamı >>>
- "Merhaba, Et yemeyi seviyorum. Hayvanlarıda seviyorum. Hem kendilerini seviyorum, hem tatlarını. Ayrı..."Son akşam yemeği başlığına İnsan tarafından yapılan yorum.
- "Vejetaryenim. Kitap falan okumadan oldum. Mezbaha görüntüleri katledilen hayvanlar.. Yiyenler artık ..."Son akşam yemeği başlığına deniz tarafından yapılan yorum.
- "Yazarın okuduğum ilk kitabıydı .Bu baba ve oğul hikayesinden sonra yazarın diğer kitaplarını da okum..."Aleve Dokunmak başlığına Hilal Orhan (Kitap Kokusu ) tarafından yapılan yorum.
Mevzumuz Derin
Ahmet Büke’nin genç blog kahramanı Bedo, artık bir roman kahramanı! “İnsanın en becerikli olduğu alan, kendini ikna etmesidir işte. Annemi...
Daniel Höra
1965’de, Almanya, Hannover’de doğan ve kent merkezinden uzakta yetişen Daniel Höra, farklı farklı işlerde çalıştı. Okuldan sonra mobilya taşımacılığı, yaşlı...
Sen dur, ben utanırım
Günaydın herkese. Bugün Ertem Eğilmez’in doğum günü. Hafize Ana’nın zilini duyar gibiyim, ofisin koridorlarında yankılanıyor sanki. Kahkahası da cabası. Şimdi genç bir güruh uyansa, “kızlı-erkekli” kavgalar olsa, sonunda iş muzipliğe...
#34 – Barbar derken, çocuğum?
“Bienale gidiyor muyuz?” sorusuna verilen “Herhalde! Kaçmaz!”la “Ne göreceğiz, Allah aşkına?” arasındaki cevaplar derecelendirmesinde kaç farklı tepki sayabiliriz, bilinmez; ama bienal deyince ciddileşenlerle gülmeye başlayanların sayısı şuncacık çevremizde bile birbirine epey yakın. Bienallere, aklın ve yaratıcılığın kalıplarını kırdığı, özgürleştiği üretim alanları olarak bakan görüşe, “Şu ters dönmüş kesekâğıdını...